`Ej, Collie! Przedstawisz się?!

dut.

lat 19.

- Co czytasz? - zapytał brunet przyglądając się dziewczynie pogrążonej w lekturze. Delikatnie marszczyła brwi i co chwila się uśmiechała sama do siebie.
- Romans, a nie widać po okładce? - wymamrotała nawet na niego nie patrząc.
- Collie... Ty zakryłaś okładkę brązowym papierem - wywrócił oczami.
- Oj... Rzeczywiście - uśmiechnęła się promiennie do przyjaciela.
- Masz ochotę na kawę? - westchnął podnosząc się z miejsca.
- Tak! Najlepiej taką z lodami! - powiedziała to tak rozmarzonym głosem, jakby właśnie mówiła o najprzystojniejszym chłopaku na ziemi. - I jeśli by ci się chciało to czekoladę z orzechami też mi możesz kupić! I żelki! Koniecznie kwaśne! Koniecznie jabłkowe!
- A może frytki do tego? - prychnął chowając swoje rzeczy do czarnego plecaka.
- Nie, dzięki. Dbam o linię - pokręciła głową.
- I dlatego zapychasz się czekoladą i żelkami? - chłopak roześmiał się radośnie. - Dobra, zaraz wracam. Czekaj tu!
Patrzyła jak powolnym krokiem oddala się w stronę wózka z kawą. Colette nigdy nie żyła przeszłością, nie mówiła o swoich rodzicach, ani o tym gdzie wcześniej mieszkała. Liczyło się tu i teraz, czyli jej babcia, zwariowany wujek i najlepszy przyjaciel, na którym zawsze mogła polegać, jeszcze nigdy się nie zawiodła.
- Ej, Silver! - zawołała za brunetem. - Kocham cię, wiesz?!
- Wiem, Collie. Wiem... - roześmiał się nawet nie obracając do niej przodem. Nie musiał, ona i tak wiedziała, że na jego ustach wykwitł szeroki, cudny uśmiech.

suffer

łaaaaaaaaaaa *___*

dut.

cieszę się, że Ci się opis podoba! xd